dinsdag 28 september 2010

Samantha Everton

Night without darkness

Unreachable

The suffocation of fear


Interior second



She who dreams



Ik had nog nooit van deze fotograaf gehoord, ik wam haar tegen op photoeyegraph.tumblr.com.
Vervolgens naar haar eigen website gesurfd; http://www.samanthaeverton.com.
Ze is een documentaire fotograaf, maar haar foto's kunnen als kunst worden gezien naar mijn mening.
Haar foto's worden vertaalt als een droom, een nachtmerie, een fantasie, fictie maar toch natuurlijk. Een denkbeeldige visie.

Koh Sang Woo











Koh Sang Woo maakt visueel verbluffende en conceptueel provocerende foto's van vrouwen.
Hij gebruikt voorbehouden kleuren in zijn fotografie om verwrongen portretten te creeëren. Hiervoor gebruikt hij bodypaint, performance art en fotografie waarbij hij geen gebruik maakt van digitale manipulatie en photoshop.

Lovisa Ringborg







Deze serie van Lovica Ringborg heet Wonderland.
Wat in geen enkel opzicht te maken heeft met het verhaal Alice in Wonderland. Ze heeft deze titel gebruikt als een metafoor voor een innerlijke en een uiterlijke wereld die op zijn kop staat.
Deze serie gaat over het stigma en het wonder van de kindertijd. Hoe het kind omgaat met leven, dood, afhankelijkheid en machteloosheid de aanpassing van de normen van de volwassen wereld of weigeren.
Het kind wordt geconfronteerd met de fysieke realiteit en angsten door het creëren van een eigen, magische bol met eigen regels, zo werden de grenzen tussen volwassene, kind, droom en werkelijkheid opgelost.
Hierin creëert het kind zelf de normen en hiërarchieën, maar niet helemaal in staat om de feitelijke werkelijkheid buiten te sluiten, het kan de hoop en vrees nemen naar elke gewenste vorm.